Porto - Demo Blog 5

Bachelard Uzamın Poetikası’nda imgeleri fenomenoloji açısından belirlemeye çalışmaktadır. Ev, oda, dolap, çekmece, kabuk, yuva imgeleri üzerinde durarak evin poetikası sorununu ortaya koyar. Ev imgesinin mahrem varlığımızı açığa çıkardığını söyler ve evi, insan ruhunu çözümleme aracı olarak ele alır. Diğer yandan ona göre ev, tavan arası ve mahzeni, koridorları ve köşeleri, kuytu ve sığınaklarıyla hafızanın, belleğin, geçmişin odalarını, düşlerini, arzularını saklar. Dünyaya fırlatılmış insanın yeryüzündeki köşesi, kökleri olur. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Mahur Beste adlı romanında da Behçet Bey’in odası, tavan arası ve saatleri, aynaları, antika eşyaları; onun kimliğini, geçmişini, hafızasını yansıtır. Behçet Bey odasında, tavan arasında kendi dünyasını inşa eder, yitik zamanı hatırlayarak geçmişi yeniden kurgular. Gerçeklerle örülü mekandan rüyalara sığınarak kaçmaya çalışır ve rüyalarının açtığı boşluğa düşer. Bu ilişki nedeniyle makalede Bachelard’ın Uzamın Poetikası çerçevesinde Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Mahur Beste adlı romanı incelenecektir. Makalede öncelikle Bachelard’ın Uzamın Poetikası adlı çalışması üzerinde durulacaktır. Daha sonra ise Behçet Bey’in odası, tavan arası ve saatleri Uzamın Poetikası merkezinde değerlendirilecektir.

In 'The Poetics of Space,' Bachelard attempts to define images phenomenologically, focusing on the images of home, room, closet, drawer, shell, and nest, thereby elucidating the poetics of the home. He states that the image of the home reveals our intimate being and considers the home as a tool for deciphering the human psyche. Moreover, according to him, the home, including its attic, cellar, corridors, corners, secluded spots, and refuges, harbors the rooms of memory, recollection, the past, dreams, and desires. It becomes the corner of the earth for a person thrown into the world, establishing roots. Similarly, in Ahmet Hamdi Tanpınar's novel 'Mahur Beste,' Behçet Bey's room, attic, clocks, mirrors, antique items reflect his identity, past, and memory. In his room and attic, Behçet Bey constructs his own world, reconstructing the lost time by recalling the past. He tries to escape the space woven with realities by seeking refuge in dreams, falling into the void created by his dreams. Due to this relationship, the article will examine Ahmet Hamdi Tanpınar's novel 'Mahur Beste' within the framework of Bachelard's 'The Poetics of Space.' The article will primarily focus on Bachelard's work 'The Poetics of Space,' followed by an evaluation of Behçet Bey's room, attic, and clocks within the context of “The Poetics of Space.”