Porto - Demo Blog 5

Metinlerarasılık, her metnin kendinden önceki metinlerle ilişkili olduğu esasına dayanır. Gerçeğe duydukları güvensizlikle eski metinlere yönelen postmodern yazarlar, metinlerasılığa büyük bir meşruiyet kazandırmıştır. Son dönem Türk hikâyeciliğinde kendine özgü bir yer edinmiş olan Mustafa Kutlu, postmodernizmin düşünsel yönüne karşıdır. Bununla birlikte o da postmodernizmin edebiyatın sınırlarını genişletmesinden faydalanmış; üstkurmaca ve metinlerarasılığı yoğun biçimde kullanmıştır. Metinlerarasılığa gelenek ve kendi edebî geçmişi ile bağ kurma anlamını yükleyen yazar, Tahir Sami Bey’in Özel Hayatı adlı hikâyesini etkilendiği dört metne göndermeler ve anıştırmalar yaparak kurmuştur. Bu yazıda Kutlu’nun adı geçen hikâyesinin metinsel arka planı iki aşamada ele alınmaktadır. Söz konusu hikâye, üstkurmaca kullanımı ve anlatıcı söylemi açısından Ahmet Mithat’ın Müşahedat romanı ve Sait Faik’in “Birahanedeki Adam” hikâyesi ile karşılaştırılmıştır. Ardından Tahir Sami Bey’in hayat hikâyesi ile Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Saatleri Ayarlama Enstitüsü ve Sabahattin Ali’nin Kürk Mantolu Madonna romanları arasındaki benzerlikler irdelenmiştir. Bu karşılaştırmalı okuma ile Mustafa Kutlu’nun metinlerasılığa yüklediği işlev ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır.

Intertextuality is based on the principle that each text is related to previous texts. Postmodern writers, who have turned to old texts with their distrust of reality, have given a great legitimacy to intertextuality. Mustafa Kutlu, who has a unique place in contemporary Turkish short story, is against the intellectual aspect of postmodernism; however, he also benefits from postmodernism’s influence on literature and uses metafiction and intertextuality extensively. Attributing the meaning of connecting with tradition and his own literary past to intertextuality, the author constructs his story, Tahir Sami Bey’in Özel Hayatı, by making references and allusions to the four texts he is influenced by. In this study, the textual background of the aforementioned story of Kutlu is discussed in two stages. The short story in question is compared with Ahmet Mithat’s Müşahedat and Sait Faik’s “Birahanedeki Adam” in terms of its use of metafiction and narrator discourse. Then, the similarities between Tahir Sami Bey’in Özel Hayatı and Ahmet Hamdi Tanpınar’s Saatleri Ayarlama Enstitüsü and Sabahattin Ali’s Kürk Mantolu Madonna are examined. Through this comparative reading, this study attempts to reveal the function attributed to intertextuality by Mustafa Kutlu.