Porto - Demo Blog 5

Türklerin XI. yüzyılda Anadolu’ya gelmelerinden sonra Türk-İtalyan ilişkileri Akdeniz coğrafyasında gerek ticarî gerekse de kültürel alışveriş temelinde ve bir çeşit hâkimiyet mücadelesi şeklinde inişli çıkışlı sürmüştür. XIX. yüzyıla gelindiğinde ise İtalya siyasî birliğini tamamlamış ve önce Osmanlı toprağı olan Trablusgarp bölgesini işgal etmiş akabinde ise Anadolu’da toprak elde edebilmek için I. Dünya Savaşı’na girmiştir. Türkiye’nin Millî Mücadele’den başarıyla çıkmasından dolayı emellerini gerçekleştirmeyen İtalyanlar, 1922’de Mussolini’nin iktidara gelmesiyle tekrar “Büyük İtalya” hayaline kapılmışlardır. Bu hayal doğrultusunda Akdeniz havzasında ve Anadolu’da hak iddia etmişlerdir. İtalya’nın Türkiye hakkındaki tehditkâr söylemleri Türkiye’yi rahatsız etmiş ve yaşanan bu rahatsızlık Türk şiirine de aksetmiştir. Bu çalışmada İtalya’nın hem siyasî hem de edebî alandaki Türkiye aleyhine söylemlerinin Türk şiire yansımaları tespit edilerek dönemin siyasî, içtimaî ve zihnî dünyası çözümlenmeye çalışılmıştır.

After Turks arrived in Anatolia in the XI. century, Turkish-Italian relations have contiuned with ups and downs on the basis of both comerrical and cultural exchange and as a kind of domination struggele in Mediterranean geography. In the XIX. century, Italy completed its political unity and first occupied the Tripoli which was an ottoman land and then joined the First World War in order to get land in Anatolia. Italia’s threatening discourses disturbed Turkey and this disturbances reflected Turkish poetry. In this study, It has been tried to analyze political, social and intellectual world of that period by determining the reflectios of Italia’s discourses both politically and literary on Turkish poetry.