Porto - Demo Blog 5

Yazar	: Esra Poyraz
Türü	:
Baskı Yılı	: 2010
Sayı	: 3
Sayfa	: 119-136

Özet
Geçmişten günümüze kadar gelen maddi ve manevi değerler bütünü olarak kabul edilen gelenek, modern Türk edebiyahnda Divan ve Halk edebiyahndan yararlanma olarak karşılık bulur. Gerek şiirde gerek hikaye ve romanda sanatçılar, geleneği kullanma yoluna gitmişlerdir. 1960'larda ise, yeni bir hikaye anlayışıyla karşılaşırız. "yeni gelenekçi hikaye" tarzı olarak ortaya çıkan bu hikaye anlayışında yazarlar, modernizmin karşısına duyguyu, inancı ve yerliliği çıkarmışlardır. Bu geleneğin temsilcilerinden olan Durali Yılmaz da hikayelerinde giderek kimliksizleşen, değerlerinden uzaklaşan insanımıza çıkış noktası olarak dini değerleri ve Anadolu kültürünü gösterir. Bu çalışmada gelenek kavramıyla beraber Durali Yılmaz'ın hikayelerindeki gelenek unsurlarını inceleyeceğiz.

Anahtar Kelimeler
Gelenek, modernizm, yeni gelenekçi hikaye, Durali Yılmaz.

Abstract
Tradition, usually defined as the sum of material and spiritual values continuing from the past to the present, embodies in modern Turkish literature in the sence of using classical and folkloric literature materials. In novels and stories as well as poems, traditional material has been used by the authors. In the 1960's a new style of story writing emerges, which is called noe-traditionalism. Authors of that style emphasizes ensuality, faith and nativity as opposedt o modernism. Durali Yılmaz, a representative of the neo-traditionalistic style, points aut religious values and "Anatolian culture" as references to the people whom he believes are parting from traditional identities. In this study, traditionalist elements in the stories of Durali Yılmaz are analysed along with the concept of tradition.

Keywords
Tradition,m odernism,n eo-traditionalisst tory, Durali Yılmaz.