"YENİ LİSAN"CILARIN DİLDE SADELEŞME TALEPLERİNE KARŞI ÇIKIŞIN BİR ŞİİRİ: LİSÂN-I OSMÂNİ
(A POEM OF OPPOSITION TO THE PURITY DEMANDS OF FOLLOWERS OF YENİ LİSAN
)
|
Yazar
|
:
Hasan Kolcu
Gürkan Yavaş
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2009
|
|
Sayı |
:
2
|
|
Sayfa |
:
163-192
|
|
|
Özet
Ali Ekrem, 1914 yılında yazıp 1916 yılında yayımladığı Lisan-ı Osmânî isimli manzum eserinde, Ömer Seyfettin ve arkadaşlarının başlattığı "Yeni Lisan" akımına karşı çıkar. Dilde sadeleşme fikrine karşı çıkıp Servet-i Fünûncuların Arapça ve Farsça kelime ve terkiplerle yüklü, anlaşılması güç Osmanlı Türkçesinin dil anlayışını savunan bu manzum eser, özelde Ömer Seyfettin'in bazı makalelerine cevap olarak, genelde ise Türkçeye karşı Osmanlı Türkçesini savunmak için yazılmıştır. Bu makalede, dil ve vezin tartışmaları açısından oldukça önemli olan Lisan-ı Osmânî manzumesi tahlil edilmiş, değerlendirilmiştir. Aynı eserin günümüz yazısına aktarımı yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Lisân-ı Osmânî, Türkçe, Osmanlı Türkçesi, dil, Yeni Lisan, Ali Ekrem, Ömer Seyfettin.
Abstract
Ali Ekrem, opposed to Yeni Lisân brought out by Ömer Seyfettin and his fellows, in his verse work Lisân-ı Osmâni, which he wrote in 1914 and published in 1916. This work opposed to trend of purity in language and backed up the understanding of language of Servet-i Fünûn followers in which they supported Arabic and Persian words and phrases, which were quite difficult to understand. In this article, Lisân-ı Osmâni, which is quite important in terms of language and meter,has been analysed an devaluated. It also has been copied into today's Turkish Latin alphabet.
Keywords
Lisân-ı Osmani, Turkish, Ottoman Turkish, language, Yeni Lisan, Ali Ekrem, Ömer Seyfettin.