Porto - Demo Blog 5

Yazar	: İmran Gür
Türü	:
Baskı Yılı	: 2013
Sayı	: 9
Sayfa	: 33-56

Özet
İmge, postmodern öznenin ‘görüntü’ kavramı üzerine kurulmuş zihinsel alan deneyimi içindeki bilincinin kurgusal yapısıyla özdeşleşen bilme yöntemi ve bilincidir. Teknolojik süreçler aracılığıyla mekânsal algı dönüşümünün sonucu olarak ortaya çıkan, zaman ve mekân üstü bir varlık alanı ve melez bir yapı konumunda tanımlanan postmodern öznenin bilinci, sosyal alt yapısını akışkanlık ve belirsizlik kavramları üzerine kurulmuş küreselleşmeden; bireysel alanını ötekiyle tanımlanan bir kurulmuş ve kurulmakta olan yapı olarak ötekini içselleştirmekten; deneyimini mekânsal varlık alanındaki somut varlığının sıkışması ve yokluğundan alan, imgeleşme sürecinde biçimlenen bir bilme biçimidir. Bu bilme biçimi, oluşumu öznel alanın ötekiyle iletişimiyle tanımlandığı, belirsiz, akışkan ve edilgen bir yapı göstermektedir. Öznenin merkezsizliği üzerine kurulan ve merkezsizlikle biçimlenen süreç, öznel bilinç duvarının merkez dışı konumları bilinci yapılandırmasında, öznelliğin ötekileşmesi ve özgünlüğün kopyalaşmasına zemin hazırlayan durum postmodern öznenin hakikatle, gerçek ve kendisiyle ilişkisini ‘görüntü’ye indirgemektedir. İmge, kopyanın aslıyla, gerçeğin kurulmuş olanla, hakikatinse kurulmuş bilincin verileriyle yaratıldığı biyonik bir dönüşüm basamağını ifade eden öznenin bilincine karşılık gelmektedir. Bu dönüşüm, varlığın mevcut durumunu değiştirmeye yönelik alternatif bir varlık alanı inşasının birbirini tamamlayan parçaları ve imgesel bilinç de alternatif varlık alanının bilme biçimini ifade eder mahiyettedir.

Anahtar Kelimeler
İmge bilinci, alternatif varoluş, postmodern özne, estetizm, üçüncü merkez.

Abstract
Image is the knowing method and consciousness of the postmodern subject that identifies with the fictional structure of the consciousness in the mental area experience founded on the notion of “image”. The consciousness of the postmodern subject that emerges as a result of the spatial perception transformation through technologic processes and that is described in the position of timelessness and superspatial existence area and hybrid structure is a method of knowing that shapes up in the process of imaging, that takes its social substructure from globalization founded on the notions of mobility and ambiguity, its individual area from internalizing the other as a founded structure and a structure to be founded defined with the other, its experience from the compression and the absence of the concrete entity that is on the spatial existence area. This method of knowing is in an indefinite, mobile and passive structure and its creation is defined with the communication of the subjective area with the other. The process that is based on the non-centrality of the subject and that is formed with non-centrality and the situation that paves the way for the subjective consciousness wall to structure the consciousness to out of center positions, to marginalize the subjectivity and to copy the distinctness, degrades the relation of the postmodern subject with reality, truth and itself to “image”. The image corresponds to the consciousness of the subject expressing a step of bionic transformation where the copy is created with the original, the truth is created with the constituted one and the reality is created with the data of the constituted consciousness. This transformation is in a character expressing the parts completing each other in the construction of an alternative existence area in order to change the current situation of the entity, and the fictional consciousness is in a character expressing the knowing method of the alternative entity area.

Keywords
İmage consciouness, alternative existence, postmodern subject, aestheticism, the third central.