Antik Çağ’dan itibaren tiyatro, jest, mimik ve hareket aracılığıyla hem görme hem de işitme duyularına hitap eden temel dramatik sanat türlerinden biri olarak kabul edilir. İnsan ruhunu merkeze alan bu metinlerde, çoğu zaman bilinç dışında yer alan öğeler farkında olmadan kurgunun içine yansıyabilmektedir. Söz konusu ögeler, edebî yapıtların farklı disiplinlerin yöntemleri ve perspektifleriyle incelenmesine olanak tanımaktadır. Bu bağlamda psikanalitik kuram çerçevesinde gerçekleştirilen çalışmalar, sanat ve edebiyatın çözümlenmesine kayda değer katkılar sağlamıştır. Carl Gustav Jung’un psikolojiye dair araştırmaları, bireyin hem evrensel hem de kişisel yönlerini esas alarak şekillenmiştir. Kişiliğin ne olduğu ve hangi süreçlerle meydana geldiği sorusu, uzun süre onun düşüncelerini meşgul etmiş ve bu doğrultuda geliştirdiği tipoloji Psikolojik Tipler adlı eserinde toplanmıştır. Jung, söz konusu çalışmada bilincin farklı yönlerini ve zihnin dış dünyaya karşı geliştirdiği tavırları incelemiş, böylelikle bir bilinç psikolojisi ortaya koymayı amaçlamıştır. Bu çalışmada, Necip Fazıl Kısakürek’in ilk dönem oyunlarında yer alan başkarakterlerin çeşitliliği, ruhsal nitelikleri ve ilişkilerindeki tutumları Jung’un kişilik tipolojisi çerçevesinde ele alınmaktadır. Böyle bir yaklaşımın, söz konusu karakterlerin hem içsel dünyalarının hem de sosyal davranışlarının farklı bir bakış açısıyla değerlendirilmesine katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.