2000’lere gelindiğinde şiirin işlevi ve okur nezdindeki karşılığı tartışıladursun birçok yeni şiir dergisi ve bunların etrafında kümelenen bir genç şairler kadrosu ortaya çıkar. Heves dergisinde bir araya gelen ve daha çok “deneysel şiir” adı verilen türü örnekleyen şairler arasında yer alan Aslı Serin de bu kuşağın önde gelen şairlerindendir. bu benim. zip (2007), Dans Etmesek de Olur (2012) ve Değil (2017) isimli üç şiir kitabı bulunan Serin, lirik öznenin parçalandığı postmodern çağda şiir yazarken daha çok ben’in deneyimlerinden, gündelik yaşamdan, toplumsal meselelerden ve kadınlık hâllerinden söz eder. Ben vurgusunun fazlalığıyla dikkat çeken şiirlerinde kimi zaman “gizdökümcü/itirafçı şiir” (confessional poetry) akımına yaklaşan Serin, metinlerarası ilişkileri de yoğun biçimde kullanır. Aslı Serin’in şiirine bütüncül bir bakışla yaklaşan bu çalışma, Serin şiirinin tematik dayanaklarını ele aldıktan sonra bu temayla bütünleşen dil ve anlatım tercihlerini değerlendirecektir. 2000’ler şiirinde şiir dili ciddi bir dönüşüm geçirirken ve gündelik dil, şiirde yaygın bir kullanım alanı bulurken mizah ve ironi de Aslı Serin şiirinde sıkça karşımıza çıkar. Serin’in özellikle aileyi ve ev içini konu edindiği şiirlerinde dişil bir dil ve söyleme ulaşmaya çalıştığı görülür. Çalışmanın sonunda Serin’in poetikasını belirleyen dili ve anlatım stratejileri sayesinde kendi kuşağı içinde nerede durduğu saptanmıştır.