Abstract
SAİT FAİK ABASIYANIK'IN ÖYKÜLERİNDE MELANKOLİ
Sait Faik'te yalnızlığın, çatışma psikolojisinin kayıp, kaçış ve avarelikle artan bir dozda dile getirilişi, onda melankolik bir tavır olduğunu düşündürmektedir. Yaratıcılık noktasında sanatçı melankolisi önemli bir kaynak olarak görülmüştür. Sait Faik hakkında yapılan araştırmalarda psikolojik ve biyolojik boyutlarda bu artan melankoli üzerinde görüşler ileri sürülmüş ve öykülerinden ziyade kişiliğine yoğunlaşılmıştır. Onun öykülerindeki melankolik taraflar, aranılan, adı tam konulamayan bir boşluğun bireyde, toplumda görülmek istenmesi etrafında rahatça okunmaktadır. Bu melankolinin aynı zamanda yazarın durulmuş bir dünyadan konuşamaması ve kaybolan, aranılan değerler sistemi ile ilgisi vardır.
Keywords
Sait Faik Abasıyanık, öykü, melankoli.