Abstract
ABDÜLHAK ŞİNASİ HİSAR’IN ROMANLARINDA ANIMSAMA VE KOLEKTİF BELLEĞİN İŞLEVLERİ
Abdülhak Şinasi Hisar, 1940’lardan sonra yayımladığı romanlarında, 1900’lerin sosyal ve kültürel hayatından sahneler sunar. Çocukluk hatıralarına dayandırdığı eserleri, onun genellikle bir mazi nakledicisi gibi algılanmasına yol açmaktadır. Olay örgüsünün geçmişi anlatma üzerine kurgulanması bu eserlerin anı mı yoksa roman mı olduğu noktasında bazı eleştirmenleri kararsızlık içinde bırakır. Ancak onun eserlerine anımsama ve bellek teorileri çerçevesinde bakmak, asıl yapmak istedikleri ile ilgili daha sağlıklı sonuçlara ulaşılmasını sağlayacaktır. Bu çalışmada, Hisar’ın romanlarına, Yunan felsefesinden Bergson’a kadar zaman, anımsama ve bellek üzerine geliştirilen bazı teoriler çerçevesinde yaklaşılmaktadır. Özellikle Hisar’ın zaman kavramına yaklaşımı onun sadece bir mazi nakledicisi olmadığını göstermektedir.
Keywords
Anımsama, Bellek, Kolektif Bellek, Süreklilik, Bergsonculuk.