Abstract
ŞİİRİN EYLEYENLERİ: GÜÇSÜZLÜK VE YENİLGİ
Romanda ve hikâyede olduğu gibi şiirde de şairden ayrı kurmaca bir özneden söz edebiliriz. Bu şiirsel özne, bulunduğu sosyal ve psikolojik konumu sebebiyle sanatçıya diğer türlerden daha yakın durur. Şiir türünde bu konuyla ilgili spekülatif yaklaşımlar bulunmakla birlikte galat-ı meşhur olarak okuyucuların gözünde genellikle şairle şiirin öznesi bir tutulmaktadır. Çalışmamızda bu özne tasarımı üzerine yoğunlaşılmakla birlikte şairlerin bu özne tasarımlarında tabiat ve insan karşısında güçlü bir duruş sergiler gibi görünmesinin sebepleri söz konusu edilmektedir. Bu da ikinci yanlış algıdır. Bu çalışmada amacımız bu öznenin düşünsel ve sanatsal açıdan konumunu araştırmak ve özellikle 1950 sonrası Türk şiirinde bu öznenin izlerini araştırmaktır.
Keywords
Şiir, şair, lirik özne, modernleşme, dönüşlülük.