Abstract
AYNADA BEN VE ÖTESİ
Necip Fazıl Kısakürek Türk şiirinin dikkat çeken ve kendinden sonra gelenleri etkileyen öncü şairlerinden biridir. Necip Fazıl’ın ilk şiir kitabı olan Örümcek Ağı’ndan, ikinci şiir kitabı Kaldırımlar’a ondan Ben ve Ötesi’ne doğru yapılan bir incelemede şairin kendi varlığına, benliğine yaptığı vurgu, onu aşma çabası güçlü bir şekilde hissedilir. Şaire kendi varlığını karşısında görme imkânı sunan bir eşya olarak aynanın da şiirlerinde önemli bir hacimde yer alıyor olması bu bakımdan dikkat çekicidir. Ayna, onun şiirlerinde bazen gerçek anlamıyla bazen de sembolik anlamlar yüklenmiş olarak ortaya çıkar. Necip Fazıl’ın şiirinde yer alan ayna imgesi onun şiirle ilgili anlayışını da karşılar niteliktedir. Biz bu çalışmamızda şairin şiirlerindeki ayna imgesini üç bölüm halinde inceledik. Bunlardan ilki “kendini duyan ve arayan ben”, ikincisi “ben’in ötesi, mavera” üçüncü ise “dava, cemiyet ve ayna” adını taşımaktadır.
Keywords
Necip Fazıl, cemiyet, şiir, imge, ayna.